Legendarny stadion The Blues Stamford Bridge oficjalnie został otwarty 28 kwietnia 1877 roku. Jego nazwa oznacza "Most nad Stamford" i odnosi się do potoku o nazwie Stamford, który kiedyś przepływał w okolicy. W zamierzeniach projektanta miał on pomieścić 100-tysięczną publiczność.
Co ciekawe, stadionu 'The Blues' próżno byłoby szukać w londyńskiej dzielnicy Chelsea. W rzeczywistości znajduje się on w granicach administracyjnych dzielnicy Fulham w Londynie.
Stamford Bridge nie od razu związany był z rozgrywkami piłki nożnej - przez aż 28 lat był tylko i wyłącznie areną zmagań lekkoatletycznych.
W 1905 roku jego przeznaczenie zmienia się i odtąd nierozerwalnie związane jest z powstałą właśnie drużynš Chelsea Londyn.
Architektem stadionu był Archibald Leitch. Pierwotnie zaplanował on miejsce dla 100 000 widzów, co miało stanowić drugi co do wielkości taki obiekt w Anglii. Zamierzeń tych nie udało się jednak spełnić, swoistym rekordem była liczba 78 tysięcy kibiców w meczu z 1911 roku.
Coraz szersze zainteresowanie rozgrywkami wymusiło prace modernistyczne Stamford Bridge które podjęto w 1930 roku.
Najważniejszą zmianą było zadaszenie części stadionu (nad trybuną najzagorzalszych fanów, tzw. "Shed End"). W 1939 roku zbudowano "North Stand" (zlikwidowany w 1975 roku), zaś na przełomie 1964/65 roku rozpoczęto montaż ławek, które stanowić miały 3/4 miejsc. Tym samym nie do pobicia okazał się mecz z 1935 roku, kiedy liczba publiczności osišgnęła wynik 85 tysięcy.
Po sukcesach w europejskich turniejach rozpoczęto modernizację "East Stand", która stała się największą trybuną w Anglii. Poniesione przy tym koszty doprowadziły do skraju płynności finansowej właścicieli klubu, którzy w ucieczce przed bankructwem musieli sprzedać czołowych piłkarzy The Blues. Co więcej - groźba sprzedaży wisiała również nad samym Stamford Bridge!
W 1982 roku klub został zakupiony przez Kena Batesa za symboliczną sumę 1 funta. Dzięki niemu klub stanął na nogi zaś sam Stamford Bridge został w ciągu kolejnych lat gruntownie przebudowany. Jedyna trybuną, która pozostała w niezmienionym stanie okazała się trzypiętrowa "East Stand", spod której na murawę wybiegają piłkarze.
Po przebudowie Stamford Bridge jest jednym z najnowocześniejszych stadionów na Wyspach. Składa się on z dwupiętrowej trybuny północnej im. Matthew Hardinga i południowej "Shed End", trzy poziomowej "East Stand" oraz największej "West Stand".
Obiekt Stamford Bridge wchodzi w skład wielkiego multipleksu Chelsea Village, który zawiera 2 czterogwiazdkowe hotele, 5 restauracji, sale bankietowe i konferencyjne, nocne kluby, podziemny parking czy różnego typu pomieszczenia rekreacyjne i odnowy biologicznej.
Pojemność trybun to 42,360 miejsc, zaś wymiary boiska to 94,48 m x 61,87 m.
Chelsea od 2004 r. na Stamford Bridge przegrała tylko 3 mecze. 7 Stycznia 2004r. "Niebiescy" przegrali 0-1 z Liverpoolem w ramach Premier League, następna porażka miała miejsce 24 Lutego 2004 r. W derbach Londynu Chelsea przegrała z Arsenalem 1-2. Kolejny raz londyńczycy ulegli na Charlton Athletic 26 Października 2006 roku w meczu w Pucharze Ligi.
Od tamtej pory 'The Blues' nie przegrali żadnego ze spotkań (ponad 80 ligowych meczy i ponad 100 łącznie wszystkich rozgrywek) na swoim domowym stadionie - stanowi to swoisty rekord.
Poniżej przedstawiamy widok z kamer internetowych na Stamford Bridge, nadających obraz na żywo on-line. Chelsea była pierwszym klubem europejskim, który udostępnił takie rozwiązanie swoim kibicom.
